تخمین عرض مزیودیستالی دندان های کانین دایمی و پرمولر رویش نیافته در اوایل دوره دندانی مختلط

مقدمه: پیش بینی عرض مزیودیستالی دندان های دایمی رویش نیافته جزء مهمی از آنالیز فضا در دوره دندانی مختلط است. هدف از این پژوهش، ارایه معادلاتی است که با کمک آن ها بتوان مجموع عرض مزیودیستال دندان های کانین، پرمولر اول و دوم فک بالا و پایین را در اوایل دوره دندانی مختلط با استفاده از مجموع عرض مزیودیستال دندان های پیشین فک پایین تخمین زد. مواد و روش ها: دراین پژوهش مشاهده ای مقطعی، 100 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی آموزش و پرورش اصفهان که دارای 12 تا 13 سال سن و فاقد هرگونه ناهنجاری رشدی- تکاملی، مال اکلوژن، پوسیدگی، ترمیم و سایش در هر یک از دندان های مورد مطالعه بودند، به طورتصادفی انتخاب شدند. پس از قالب گیری با آلژینات و تهیه مدل های گچی، عرض مزیودیستال هر یک از دندان های کانین، پرمولر اول و دوم و نیز ثنایای فک پایین با استفاده از کولیس اندازه گیری شد. pearson's correlation coefficient،linear regression ،independent t-test  از آزمون های آماری جهت آنالیز داده ها استفاده شد (05/0 = α). یافته ها: معادلات پیش گویی کننده به صورت (m)549/0 + 295/9 = u و (m)633/0 + 622/6 = l برای دختر و  (m)38/0 + 4/13 = u و (m)455/0 + 058/11 = l برای پسر ارایه گردید که m مجموع عرض مزیودیستال ثنایاهای مندیبل و u مجموع عرض مزیودیستال دندان های کانین و پرمولر فک بالا و l مجموع عرض مزیودیستال دندان های کانین و پرمولر فک پایین می باشد. تفاوت های آماری معنی داری در مجموع عرض دندان های کانین و پرمولر بر اساس قوس و جنس دیده شد. ضریب همبستگی به ترتیب برای فک بالا و پایین در دختران 76/0 و 83/0 بود. این ضریب برای فک بالا و پایین در پسران به ترتیب 63/0 و 65/0 بود. نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این پژوهش، عرض مزیودیستال دندان های کانین و پرمولر اول و دوم با معادلات رگرسیون ارایه شده با محاسبه مجموع عرض مزیودیستال دندان های ثنایای فک پایین قابل پیش بینی می باشد.